Door Afrika 2009 - Marokko - Fes

De 21e zijn we ’s morgens vroeg naar de medina in Chefchaouen geweest. We hebben de auto vlakbij de ingang van de medina geparkeerd, en meteen op onze GPS het waypoint genoteerd. Medina’s zijn een grote wirwar van smalle steegjes en straatjes, een plek waar je makkelijk de weg kwijt kan raken. In de medina waren vrij veel deurtjes gesloten, waarachter de kleine winkeltjes gevestigd zijn. Evengoed hebben we er even doorheen gewandeld, want in de ochtendzon zagen de blauwgeschilderde steegjes er weer prachtig uit. Na een kopje echte Marokkaanse muntthee en koffie zijn we weer naar de auto terug gegaan. Daar stond een ‘bewaker’ naast. Deze oude man in smoezelige Djellaba en met nog 4,5 tand vertelde dat hij op onze auto had gepast. Het was wel een vriendelijk manneke, dus hebben we hem wat dirhams gegeven voor zijn service. Hij was er helemaal blij mee, en toen we waren ingestapt in de auto, begon hij spontaan voor Toms raam een lied te zingen, in het Arabisch. Toen de man uitgezongen was, probeerden we de straat uit te rijden. Maar bij het kruispunt konden we niet verder, helaas, in het midden stond een man driftig zijn schaap over het kruispunt te trekken aan een touw, alleen had het schaap geen zin,hij bleef stokstijf staan… Komt er vervolgens nóg en man met een schaap aan een touw de weg oversteken, en gaat recht voor de neus van onze auto met de andere man een praatje staan maken! Ach het is en blijft grappig dit soort situaties, ze komen regelmatig voor en we kunnen er wel om lachen. Gewoon een beetje geduld hebben en na wat toeteren en gabaren kom je er uiteindelijk wel een keer langs hoor.

Ons volgende doel; Fès. Toen we ’s middags de stad binnenreden, op zoek naar Camping International, kwam er een Marokkaan op z’n brommertje naast ons rijden, hij vroeg waar we heen wilden, want hij zou ons wel voorgaan met de brommer om ons de weg te wijzen. En zo volgden wij Abdul op zijn brommertje naar de camping. Vlak voor de camping sprong er nog even en vriend bij Abdul achterop. Aangekomen op de camping vertelde de receptionist Hamid, dat de jongens wel te vertrouwen zijn, ze zijn geen officiële gidsen in Fès, maar leiden daar wel vaker toeristen rond. Dus hebben we een nacht op de camping geboekt, de auto geïnstalleerd en met Abdul afgesproken, dat we met zijn vriend Idriss, die ook Engels spreekt, die avond een rondleiding door de medina krijgen.

Om half 5 stond Idriss voor de poort van de camping. Hij regelde een taxi, en we reden daarmee met z’n 3en naar het deel van de stad waar de oude aardewerkfabriek staat. Daar aangekomen werden we verwelkomd door een meneer die ons de fabriek zou showen, en Idriss zou netjes op ons wachten bij de ingang. De man die ons rondleidde vertelde ons over hoe de aardewerken Tajines, mozaïektegels, potten en nog vele andere aardewerken spulletjes worden gemaakt. We mochten de ovens bekijken waarin het aardewerk wordt gebakken, het maken van de tajines en potten, het lokaal waar het aardewerk met de hand wordt beschilderd, en een hal waar de mozaïeksteentjes op maat worden gemaakt en hoe ze de prachtige mozaïeken fonteinen en omlijstingen voor bijvoorbeeld spiegels maken. Alles wordt hier met de hand gemaakt, wat een priegelwerk.

Na de tour in de aardewerkfabriek hebben zijn we samen met Idriss naar de ingang van de medina in het oude Fès gelopen. Daar begon toch wel een hele bijzondere avond. Wat een indrukken zeg! Idriss wist ons toch best veel te vertellen over de stad, de medina. Hij heeft ons door tientallen steegjes en straatjes begeleidt, waar tussen de mensenmassa’s regelmatig geschreeuwd werd dat je aan de kant moest gaan, want als je met je rug tegen zo’n muur van steegje ging staan, kon er net een pakezel langs. We hebben de plaats gezien waar de mensen kleding en kleden kleuren in kleurstofbaden, we hebben de moskeen bewonderd vanaf de zijingangen, we hebben een rondleiding gehad in een winkeltjes waar ze leren schoenen en tassen verkopen, en vanaf het dak een prachtig uitzicht mogen zien op de kleurbaden beneden. We hebben een ouderwets apotheekje bezocht, en daar uitleg over kruiden en geuren gekregen, en ook zijn we in een bakkerijtje geweest, een Koranschooltje, een werkplaats waar ze leer kleuren, een winkel waar ze spullen maken als banken voor en bruidspaar waarop ze moeten zitten tijdens de bruiloft, en nog veel meer. Op straat was er overal nougat te koop, verse munt, allerlei, schoenen, sieraden, sjaals, fruit, groente, vlees en ook bosjes afgehakte geitenpootjes en geitenhoofdjes, dat zag er vreselijk uit, maar volgens Idriss eten de mensen dat hier ’s morgens als ontbijt… Na onze tour heeft Idriss ons netjes bij een taxi gebracht die ons naar de camping bracht, en hij heeft nog even zijn nummer achtergelaten, voor als Toms vader en vriend ook een tourtje wil. Voor ons was het in ieder geval een onvergetelijke avond!