Marokko

19 februari hebben we dan eindelijk de oversteek naar Marokko gemaakt. Van Algeciras met de boot naar Ceuta (Spaans); een tocht van 35 minuten!

In Ceuta waren we in ongeveer 45 minuten de grens over, standaard Afrikaans “geharrewar”; veel mannetjes die je willen helpen met je papieren voor geld, maar we hebben het zelf geregeld, en dat ging prima!

Zodra we Marokko binnen waren, zijn we naar Chefchaouen gereden, een stadje in de Rif Mountains. De route voer door een prachtig groen berglandschap met kleine dorpjes. Langs de kant van de weg liepen vrouwen met bossen takken op hun rug, en overal zie je koeien, ezels, schapen en geiten loslopen, ook gezellig óp de weg.

De camping van Chefchaouen ligt net boven de stad, aan de rand van een bos. De 1e nacht in Marokko moest best wennen; de vele moskeegeluiden, en de kou en regen. Maar we zijn er 2 nachten gebleven, want we wilden hier de medina graag bezoeken.

De medina van Chefchaouen is echt geweldig! en bestaat uit tientallen kleine smalle straatjes, steegjes en trappetjes, vol met huisjes, winkeltjes en bedrijfjes, met grotendeels prachtig beschilderde en bewerkte deuren. Dit alles in blauwtinten. We hebben er een paar uur rondgelopen en onze ogen uitgekeken!

We werden nog door een man in de medina uitgenodigd voor een kopje Marokkaanse muntthee, “zonder commerciële bijbedoelingen”, zei hij. We hebben van deze man uitleg gekregen over de Berbergebruiken en hoe ze tapijten maken. Natuurlijk was deze uitnodiging niet zomaar, want na de thee en de mooie praatjes kwam het commerciële Berbertje toch wel in hem naar boven…wat na wat afdingkunsten heeft geresulteerd in een échte dromedaris-jellaba voor Tom. Alle mannen in Marokko lopen hierin rond, lekker voor de kou, en de puntmuts is overal handig voor, kou, regen, zon en tegen de “bad eyes” zoals ze zeggen.



Na Chefchaouen zijn we een dag naar naar Fès, en vervolgens naar Meknès gegaan. Ook hier op de campings staat het vol met campers; veel fransen en wat duitsers en Nederlanders. Veel kwamen even een praatje met ons maken, want ze zijn toch wel nieuwsgierig naar wat we van plan zijn met zo’n 4x4auto met daktent. Wel leuk hoor, want van al deze praatjes hou je best leuke tips over én o.a. een wegenkaart van Marokko en een extra jerrycan voor water!

Ivm wat problemen met onze Coleman-benzinebrander hebben we Fès en Meknès niet bezocht, maar zijn we op zoek gegaan naar onderdelen voor de brander of een alternatief kooktoestel. Aangezien dit in beide steden niet lukte zijn we de 23e naar het warme en zonnige Marrakesh gegaan.

In Marrakesh hebben we op een leuke camping gestaan met voor de verandering eens schone toiletten en douches, heerlijk! Op deze camping hebben we een engelse man, Richard, ontmoet. Hij gaat met zijn motor een paar maanden door Marokko, Mauretanië en Senegal touren, misschien dat we nog wat afspreken om en deel samen te rijden, mochten we rond dezelfde tijd bij de grens aankomen. Tijdens dit gesprek kwamen we er trouwens achter dat we hier een uur vroeger leven dan in Spanje, wát een blunder zeg, want we zitten al een week in Marokko!

24 februari zijn we met de taxi naar het centrum van Marrakesh gegaan.
Daar aangekomen zijn we naar de medina en het daarnaastliggende marktplein, wat een drukte! Zoveel mensen bij elkaar in kleine nauwe straatjes, rondscheurende brommers, karretjes met ezels, we werden er dizzy van! Maar…ontzettende mooie dingen gezien; piepkleine winkeltjes, heerlijk-geurende en mooi uitgestalde kruiden, tajines, schoenen, aardewerk, houtwerk, sieraden, vrouwen die je handen willen beschilderen met henna, slangenbezweerders, verhalenvertellers en nog veel meer.



We hadden de Calomanbrander meegenomen, en hebben zo iemand gevonden die ons naar een winkeltje bracht waar ze gasstellen verkopen. Zo zijn we de trotse eigenaar geworden van een echte Sultan, een Marokkaans 2pits-gasstel. Want Coleman blijkt in Marokko helaas niet te bestaan…

Na Marrakesh zijn we naar Agadir vertrokken, een vrij moderne stad aan de kust. Even naar het strand geweest om te pootjes baden, en de nacht verbleven op een camping in de stad. Het valt wel op dat hier in Marokko overal zwerfhonden en katten rondlopen, ook op de campings, je krijgt al jeuk bij het zien van deze beestjes…

26 februari naar Tafraoute gereden, via een prachtige route door de Anti-Atlas. Vanuit Tafraoute zijn we, na een kleine lunch in de buitenlucht, naar de oases bij Afella Ighir gegaan, wat ontzettend mooi was het daar!



Teruggekomen van deze tocht hebben we een plaats op Camping Les Trois Palmiers geboekt in Tafraoute, met een prachtig uitzicht op de bergen en palmbomen, wat wil een mens nog meer!

27 februari vanuit Tafraoute richting de kust gegaan, met als doel een camping naast Fort Bou Jerid, in de omgeving van Guelmime. We zijn op een of andere track beland, wat best wat zweetdruppels heeft veroorzaakt, een krom fietswiel en een verbogen fietsendrager. Uiteindelijk toch maar de track maar gelaten voor wat het was, en via een andere route, met nog steeds vrij heftige 4x4 stukken en de gevonden gpscoördinaten, de camping weten te vinden…

Fijn dat we er later achter kwamen dat er op de camping campers stonden, er blijkt dus ook een “normale” weg naartoe te gaan… Ach ja, dan hebben we in ieder geval goed kunnen oefenen in 4x4 rijden, en we moeten zeggen; de patrol heeft het prima gedaan!

De route door Marokko kun je met behulp van Google Earth hier bekijken.